Kızlar Büyüklerden Akıllıymış...

İnsan dediğimiz, bir tohum gibi aslında. Toprak misali anne karnında sarmalanıyor, doğuyor, büyüyor, can getiriyor, yol gösteriyor ve ölüyor. Bu döngü içerisinde bildiğimiz şeyleri başkalarına aktarmaya devam ediyor, nesilden nesle geçiriyoruz.

Eğer insansak, bir merak içerisindeyiz de demektir. Varlığımızı, diğerlerinin varlığını, nesnelerin varlığını sorguluyoruz demektir. Bir anlamda varlığımızı sorguluyoruz demektir.

Sahi neden varız?

"Bir tohum filizlendi, yeşerdi, ve çürüdü"den mi ibaretiz?

Tolstoy 1828-1910 yıllarında yaşamış ve "İnsan Neyle Yaşar?" eserini bizlere bırakmıştır. Eserinde bahsettiği hikayeler insanoğlunun var oluşunu analiz ederken insanı uyandırır nitelikte. Mihail'in insanın devam etmekteki motivasyonunu araştırmak için insan oluşu, İvan ve Gavrilo'nun anlamsız çatışmasından ikisinin de zarar görmesi, kendi kuyusunu yazan Kahya, Kızların oyunu, açgözlü Pahom ve mutluluğu bulan İlyas... Her biri insanlığın trajik çukuru. Tabi bu çukurlardan bir tohum filizlenmesi de mümkün. Yeter ki ders alınsın...

Ot gelip saman gitmemek gerekir diye düşünürüm. Bu eser bunun en büyük destekçisi...

Mervenur Sefer